Strafrecht – Ad informandum NJ 1997, 322

Casus

De verdachte heeft een reeks strafbare feiten gepleegd in het kader van fraude. Verdachte wordt gedagvaard. Tijdens de terechtzitting wordt het aannemelijk dat de verdachte zich ook schuldig heeft gemaakt aan andere, niet ten laste gelegde feiten, vermeld in de processen-verbaal. Het OM heeft deze feiten bij de strafzaak gevoegd met het oog op de op te leggen straf. Het is duidelijk dat het OM de zaken niet afzonderlijk zal vervolgen.

Rechtsvraag

Wanneer mogen ad informandum gevoegde feiten bij de strafoplegging worden betrokken?

Lagere rechters

Het hof heeft rekening gehouden met de ad informandum toegevoegde feiten bij de strafoplegging. De verdachte voert dat dit ten onrechte is gebeurd, nu een van de feiten niet erkend is door de verdachte en in het vooronderzoek is ontkend.

Hoge Raad

De Hoge Raad oordeelt dat een door de verdachte begaan strafbaar feit dat hem niet ten laste is gelegd, als ad informandum feit mag worden betrokken bij de strafoplegging. In casus heeft verdachte noch in het onderzoek ter terechtzitting noch elders, bekend het ad informandum bijgevoegde strafbare feit te hebben begaan en daarom mag dit feit niet meewegen in de strafoplegging.

Rechtsregel

Ad informandum mogen feiten worden toegevoegd aan de strafoplegging, mits er voldaan is aan de volgende eisen:

• Wanneer de verdachte ter terechtzitting aanwezig is en heeft bekend; of
• Wanneer hij aanwezig is en het voldoende aannemelijk is geworden dat hij het feit heeft begaan; en
• In beide gevallen moet ervan worden uitgegaan dat de verdachte niet apart voor deze feiten zal worden vervolgd.

Indien de verdachte niet ter terechtzitting aanwezig is, zal het feit voor de aanvang van de terechtzitting bekend moeten zijn gemaakt aan de verdachte. Er moet erkenning blijken waardoor het aannemelijk is dat dit feit is begaan, ten slotte moet de rechter er op vertrouwen dat er geen aparte vervolging voor deze feiten zal plaatsvinden.